Masaru Emoto: de kracht van water

Toen ik nog in de bibliotheek werkte stuitte ik op boeken van professor Masaru Emoto.
Toen zijn naam vervolgens ook voorkwam in de film ‘What the bleep do we know!?‘  Besloot ik mij eens te verdiepen in de ontdekkingen van deze professor.

Masaru Emoto verdiepte zich in het concept van microcluster water en de Magnetic Resonance Analysis technologie.
Emoto doet onderzoek naar water en hij laat, door middel van speciale technieken (bijvoorbeeld in een zeer koude omgeving), foto’s maken van ijskristallen, gebruik makend van water dat uit verschillende bronnen komt en dat aan verschillende omstandigheden wordt blootgesteld, zoals geluiden (muziek, spraak) en beelden (geschreven tekst, afbeeldingen).
Hij concludeert uit deze foto’s dat deze externe effecten invloed hebben op de energetische structuur van water en zorgen voor het helende effect dat water heeft op de mens.

Met andere woorden, kristallen van water dat aan negativiteit wordt blootgesteld zijn lelijker dan de kristallen van water dat aan positiviteit wordt blootgesteld.

Het werk van Emoto roept bij veel partijen scepsis op. Hij is zich daarvan bewust en poogt dit ook te weerleggen in zijn lezingen en boeken. Emoto beweert bijvoorbeeld dat ijskristallen mooiere vormen hebben die ook meer symmetrisch zijn wanneer het water waaruit ze gevormd worden is blootgesteld aan esthetisch “mooie” dingen (vriendelijke woorden, zachte muziek, afbeeldingen van mooie landschappen) dan wanneer het wordt blootgesteld aan esthetisch “lelijke” dingen (gescheld, dissonante muziek, natuurgeweld).
Zijn bewijsvoering wordt ter discussie gesteld omdat de wetenschappers het erover eens zijn dat er nooit twee ijskristallen exact gelijk zullen zijn, en het onderzoek daardoor nooit reproduceerbaar is.

Kortom vorm er je eigen mening over, de resultaten zijn hoe dan ook bijzonder.

Meer interessante informatie over dit onderwerp en de toepassing ervan vind je hier!